Golden Gate National Park

Onze eerste nacht is voorbij. 

Een tweepersoons bed voor je zelf is ons prima bevallen. Alleen zo koud!!! liggend onder een donzen dekbed, in mijn eentje in een tweepersoonsbed het whahalla zou je zeggen, maar zo koud erbuiten. Ik durf mijn grote teen niet eens naar buiten te steken. 

Eerst moeten de heren even op de foto, want deze heer verbaasd zich er enorm over dat hij twee mannen heeft gevonden die groter zijn dan hij.

We beginnen de dag met een ontbijt. Dan blijkt dat we de auto’s niet op hoeven te halen, maar dat ze er al zijn. Echter alleen de sleutels van de auto’s niet. Toen kwamen de camping spullen en begon iedereen zich zorgen te maken. Hoe moet dit in onze auto nog tezamen met onze bagage???? Bij ons ging dat zeker niet en onze spullen zitten dan ook bij de gids in de auto. 

In Nederland moesten we alle spullen geven qua rijbewijs en paspoort om de uitlevering van de auto’s te bespoedigen. Helaas heeft dit geen zin gehad. Het duurde en duurde maar.... uiteindelijk gingen we om 11.00 uur op pad. De eerste raakt bij het uitparkeren al een wagentje, gelukkig zijn wij het niet.

We gaan op pad...... links rijden is nog even wennen, maar het gaat prima. Omdat we veels te laat zijn gaan rijden, moeten we doorrijden. Het landschap begint super droog en we rijden langs verschillende townships richting Golden Gate National Park.  We verbazen ons over de mensen langs de kant in de middle of nowhere die soms gewoon met hele karkassen in hun handen staan. We realiseren ons wel nu met pech langs de weg komen te staan, zal geen pretje zijn. Onderweg zien we al wat dieren, maar nog niks gespot van de big five.

Om half vier gaan we pas ergens wat lunchen en de mannen doen zich tegoed aan Sushi, hoe verzin je het!! 

We moeten ons haasten om niet te hoeven rijden in het donker. We zien de zon prachtig ondergaan. Het koelt vreselijk snel af en inmiddels is het gewoon weer lekker ouderwets hollands winter weer. Een kopje van buurvrouws Thea snert zou prima kunnen.

Glen Reenen Camp dat is waar onze chalet staat, het is super groot en volgens mij met een fenomenaal uitzicht maar dat moeten we nog afwachten, het is nu te donker.

Robin heeft al heel wat vriendjes en in de avond gaan we met de groep eten.

We hebben geen WiFi tot onze beschikking en al onze wereldstekkers doen het niet dus we doen het op onze laatste restjes van de batterij. We sluiten de avond af met een potje yathzee in bed, omdat het te koud is om in de kamer te zitten.